نجم‌الدین عبداللّه بن محمد شافعی اصفهانینجمالدین عبداللّه بن محمد شافعی اصفهانی، از محدّثین عامّه و عرفای اصفهان در قرن هفتم و هشتم هجری بوده است. ۱ - معرفی اجمالیشیخ نجم‌الدّین عبداللّه بن محمّد بن محمّد بن علی اصفهانی شافعی، از محدّثین عامّه اصفهان در قرن هفتم و هشتم هجری بوده است. وی از اکابر عرفای قرن هفتم هجری است. در سال ۶۴۳ق متولّد شده و مردی عابد و صالح بوده و پس از تحصیل به تصوّف مایل گشته و مردم به وی اعتقاد زیاد داشته‌اند. او از شاگردان ابوالعبّاس احمد بن عمر مُرسی انصاری اسکندری بوده است. ۲ - وفاتاو پس از وفات استادش ابوالعباس مُرسی به مکّه معظّمه مشرف شده و بیست و چند سال در آنجا مجاورت نموده و در این مدّت هرگز به زیارت مدینه منوّره مشرّف نشد! عاقبت در ماه جمادی‌الآخر ۷۲۱ق در مکّه وفات یافت و در نزدیکی مزار فضیل بن عیاض مدفون شد. ۳ - آثار و تالیفات«الوجیزه» در فقه از تالیفات اوست. یافعی در «مرآت الجنان» حکایات و کراماتی از وی نقل می‌کند. [۱]
شیرازی، جنید، شدّ الازار، (حواشی)، ص۴۷۴.
[۴]
مهدوی، سیدمصلح‌الدین، دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج۲، ص۹۷۵.
۴ - پانویس
۵ - منبعمهدوی، سیدمصلح‌الدین، اعلام اصفهان، ج۴، ص۳۵۵. رده‌های این صفحه : عارفان اصفهان سده هشتم (قمری) | عارفان اصفهان سده هفتم(قمری) | عارفان ایران سده هفتم(قمری) | عارفان ایرانی سده هشتم (قمری) | محدثان اهل‌سنت اصفهان قرن 7 (قمری) | محدثان اهل‌سنت اصفهان قرن 8 (قمری) | محدثان اهل‌سنت ایران قرن 7 (قمری) | محدثان اهل‌سنت ایران قرن 8 (قمری)
|